Yaşar Kemal, Osmaniye’nin Hemite köyünde gözlerini dünyaya açtığında, o ilk çocukluk yıllarını yaşarken arkadaşları; günün birinde adını dünyaya tanıtan biri olacağını kimse tahmin bile etmiyordu.
Doğduğu köyde yaptırılan park ve Yaşar Kemal Kültür evi’nin açılışına gelen Yaşar Kemal’in o günkü sözleri ertesi günkü yaygın basında geniş yankı bulmuştu.
Yaşar Kemal köyüne geldiğinde çocukluk arkadaşlarına sarıldı, özlem giderdi ve onlarla yan yana oturdu. Köylüler onu bağrına bastı, arkadaşları duygulu anlar yaşadılar.
Açılış töreninde konuşan Yaşar Kemal; “Ben bu köyde bir Kürt çocuğu olarak doğdum, yaşarken çocukluk arkadaşlarımla hiç kavga etmedim, beni hiçbir zaman dışlamadılar, dövmediler. Kardeşce yaşadık. Ülkemizin tüm yanının benim köyüm gibi olmasını bekliyorum”diye konuşmuştu.
Aramızdan ayrılanı yarın bir yıl olacak. 28 Şubat Pazar günü Çukurova sıcaklığı ile yüreğini insanlık barışına adayan Yaşar Kemal’in doğduğu Hemite köyünde yarın bir anma etkinliği gerçekleşecek.
Edebiyat dünyasına çok sayıda eser kazandıran, bir çok dile çevrilen eserleri ile Nobel adayı gösterilen Yaşar Kemal aramızda yaşamasa da eserleri ile yaşıyor.
Bir arkadaşımla karşılaştım, gençlik yıllarında Yaşar Kemal’in hiçbir eserini okumamış. İnce Memet’i okumaya başladığını söylüyordu, bunu söylerken gençlik yıllarında Yaşar Kemal’i okumamış olmanın ezikliğini yaşadığını da vurguluyordu. İnce Memet romanında geçen olayları anlatmaya başladı, Yaşar Kemal’in yazı dilinden ve akıcı sözcüklerden ve romanda yaşanan bazı olayları paylaştı benimle.
Arkadaşımın mesaisi bittiği için evine dönmek üzereydi, otomobiline binerken beni de gideceğim yere kadar götürmek istedi. Otomobilinin kapısı açtı, kontağı çevirdi, hala Yaşar Kemal ve İnce Memet romanını anlatıyordu. Benim indiğim yere kadar bana romandan kesitler anlatarak gelmiştik.
Pazar günü Hemite köyünde olacağız, Osmaniye Valiliği İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü, OKÜ, Belediye ve bazı sivil toplum kuruluşları ile birlikte Yaşar Kemal’i aramızdan ayrılışının birinci yıldönümünde anacağız.
Hemite köyünde yaşayan Yaşar Kemal’in çocukluk arkadaşları yine duygulu anlar yaşayacaklar. Pazar günü Hemite köyünü ilk kez gören konuklar olacak, Ceyhan ırmağı o gün üzüntüyle akacak, İnce Memet anıtı çiçeklerle donatılacak, Hemite kalesinin burçlarına kadar yürünecek oradan Çukurovanın tarlalarında yeşermeye başlayan çiçeklerin kokusu dağılacak etrafa.
Çocuklar Yaşar Kemal parkında salıncaklara binecekler, oyunlar oynayacaklar, güneşin altında terleyecekler, o gün çocuklar kardeşce oyunlarını oynarken, Yaşar Kemal bir kez daha anımsanacak, köyün sokaklarında oynadığı günler, şimdi ekilmeyen pamuk tarlaları akla gelecek.
Köy halkı içlerinden birinin köylerinde anılmasının sevinci ile üzüntüsünü birlikte yaşayacaklar. Yaşar Kemal’in en çok sevdiği toğga ile etli kömbeler yapılıp konuklara ikramlar yapılacak. Yaşar Kemal’in ilkokul sıralarında giydiği beyaz yakalı, siyah önlüklü “Osmaniye’nin Dünkü Çocukları” alana çıkacak, Yaşar Kemal’in çocukluğunda oynadığı oyunları oynayacaklar.
Yaşar Kemal’i doğduğu köyde anmak üzere herkesi davet ediyor, ölümünün birinci yıldönümünde saygı ile anıyoruz. Saygılarımla…
Doğduğu köyde yaptırılan park ve Yaşar Kemal Kültür evi’nin açılışına gelen Yaşar Kemal’in o günkü sözleri ertesi günkü yaygın basında geniş yankı bulmuştu.
Yaşar Kemal köyüne geldiğinde çocukluk arkadaşlarına sarıldı, özlem giderdi ve onlarla yan yana oturdu. Köylüler onu bağrına bastı, arkadaşları duygulu anlar yaşadılar.
Açılış töreninde konuşan Yaşar Kemal; “Ben bu köyde bir Kürt çocuğu olarak doğdum, yaşarken çocukluk arkadaşlarımla hiç kavga etmedim, beni hiçbir zaman dışlamadılar, dövmediler. Kardeşce yaşadık. Ülkemizin tüm yanının benim köyüm gibi olmasını bekliyorum”diye konuşmuştu.
Aramızdan ayrılanı yarın bir yıl olacak. 28 Şubat Pazar günü Çukurova sıcaklığı ile yüreğini insanlık barışına adayan Yaşar Kemal’in doğduğu Hemite köyünde yarın bir anma etkinliği gerçekleşecek.
Edebiyat dünyasına çok sayıda eser kazandıran, bir çok dile çevrilen eserleri ile Nobel adayı gösterilen Yaşar Kemal aramızda yaşamasa da eserleri ile yaşıyor.
Bir arkadaşımla karşılaştım, gençlik yıllarında Yaşar Kemal’in hiçbir eserini okumamış. İnce Memet’i okumaya başladığını söylüyordu, bunu söylerken gençlik yıllarında Yaşar Kemal’i okumamış olmanın ezikliğini yaşadığını da vurguluyordu. İnce Memet romanında geçen olayları anlatmaya başladı, Yaşar Kemal’in yazı dilinden ve akıcı sözcüklerden ve romanda yaşanan bazı olayları paylaştı benimle.
Arkadaşımın mesaisi bittiği için evine dönmek üzereydi, otomobiline binerken beni de gideceğim yere kadar götürmek istedi. Otomobilinin kapısı açtı, kontağı çevirdi, hala Yaşar Kemal ve İnce Memet romanını anlatıyordu. Benim indiğim yere kadar bana romandan kesitler anlatarak gelmiştik.
Pazar günü Hemite köyünde olacağız, Osmaniye Valiliği İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü, OKÜ, Belediye ve bazı sivil toplum kuruluşları ile birlikte Yaşar Kemal’i aramızdan ayrılışının birinci yıldönümünde anacağız.
Hemite köyünde yaşayan Yaşar Kemal’in çocukluk arkadaşları yine duygulu anlar yaşayacaklar. Pazar günü Hemite köyünü ilk kez gören konuklar olacak, Ceyhan ırmağı o gün üzüntüyle akacak, İnce Memet anıtı çiçeklerle donatılacak, Hemite kalesinin burçlarına kadar yürünecek oradan Çukurovanın tarlalarında yeşermeye başlayan çiçeklerin kokusu dağılacak etrafa.
Çocuklar Yaşar Kemal parkında salıncaklara binecekler, oyunlar oynayacaklar, güneşin altında terleyecekler, o gün çocuklar kardeşce oyunlarını oynarken, Yaşar Kemal bir kez daha anımsanacak, köyün sokaklarında oynadığı günler, şimdi ekilmeyen pamuk tarlaları akla gelecek.
Köy halkı içlerinden birinin köylerinde anılmasının sevinci ile üzüntüsünü birlikte yaşayacaklar. Yaşar Kemal’in en çok sevdiği toğga ile etli kömbeler yapılıp konuklara ikramlar yapılacak. Yaşar Kemal’in ilkokul sıralarında giydiği beyaz yakalı, siyah önlüklü “Osmaniye’nin Dünkü Çocukları” alana çıkacak, Yaşar Kemal’in çocukluğunda oynadığı oyunları oynayacaklar.
Yaşar Kemal’i doğduğu köyde anmak üzere herkesi davet ediyor, ölümünün birinci yıldönümünde saygı ile anıyoruz. Saygılarımla…
