Osmaniye’de yıllardır yerel yönetimlerin başına geçenlere ‘tuvalet kültürü’ olayını anlatmaya çalıştık.
Belediye başkanları kendi dönemlerinde çap parklar veya çocuk oyun alanlarının da içinde yeraldı ailelerin dinlenebileceği parklar yaptılar.
Yapılan bu parklarımızın bir çoğunda ‘tuvalet’ kültürünü bir türlü yerleştiremediler.
Cumhuriyet Meydanı yapıldı, yıllarca tuvalet bulunmadı. Ramazan aylarında binlerce insan akşam Ramazan etkinliklerini izlemeye geldi. Tuvaleti olmayan Cumhuriyet Meydanı’na defalarca yazarak seyyar bir tuvalet yaptırılmasını sağladık.
Yedi ocak mahallesine ‘Şehitler parkı yapıldı. O yörede gerekli olan ve ismine de aynı mahallede oturan şehit isimlerinin verildiği bu parkımızın içerisinde yer olmasına karşın iki odalı bir tuvalet yapılmadı.
Akşamları çocuklarını oyun alanına getiren aileler, kendileri de oturup hem dinleniyor, hem de çocuklarını izliyorlar. Ancak tuvaleti olmayan Yediocak mahallesindeki Şehitler parkı’na böylesi bir eksiklik hiç ama hiç yakışmıyor.
Mehmet Akif Ersoy mahallesindeki parka bakıyoruz. Muhtarlık binası da parkın içerisinde bulunuyor. Bunun hemen yanında park içerisine tuvalet yapılmış, ancak kapıları kilitli. Muhtarın gündüzleri geldiği günlerde kapılarının açık tutulduğu bildiriliyor. Cumartesi ve Pazar günleri ve akşamları Muhtar olmayınca tuvaletin kapılarına neden kilit vuruluyor?
Böylesi bir soru karşısında, tuvaletin musluklarının ve ampüllerinin çalındığı söyleniyor. Hırsızlık olayları nedeniyle akşamları kapılar kilitleniyormuş.
Hırsızlık olayları her an ve her saat yaşanıyor Osmaniye’de. Son zamanlarda hırsızlık olaylarının sayılarını bile gündelik olarak hesap edemez duruma geldiğini söylüyor insanlarımız.
Hırsızlık olayları kapıları kilitli olan ev ve işyerlerinde bile yaşanıyor. Tuvaletin musluklarını ve ampüllerini sökecekler dile akşamları kapılarına kilit vurulması bence doğru bir davranış olamaz.
Parklar denildiğinde yine aklıma Kıbrıs şehidi Albay Halil İbrahim Karaoğlanoğlu Parkı geldi. Bu parkımızın bir önceki Belediye döneminde levhası vardı. Şimdiki Belediye döneminde bu parkımızın ismi yerinden söküldüğü gibi yerine yenisi asılmadı.
Bu parkımızın adı değişti de bizim mi haberimiz olmadı? Kentin orta yerinde ve her ilden insanların gelip oturduğu bu parkımızın isminin olmaması ve Osmaniye’de levhası olmayan ilk parkımıza bunu yakıştırıyorsanız, yöneticilerden özür dilerim. Yakıştıramıyorsanız, levhasını yazdırıp astırmalısınız. Saygılarımla…
Belediye başkanları kendi dönemlerinde çap parklar veya çocuk oyun alanlarının da içinde yeraldı ailelerin dinlenebileceği parklar yaptılar.
Yapılan bu parklarımızın bir çoğunda ‘tuvalet’ kültürünü bir türlü yerleştiremediler.
Cumhuriyet Meydanı yapıldı, yıllarca tuvalet bulunmadı. Ramazan aylarında binlerce insan akşam Ramazan etkinliklerini izlemeye geldi. Tuvaleti olmayan Cumhuriyet Meydanı’na defalarca yazarak seyyar bir tuvalet yaptırılmasını sağladık.
Yedi ocak mahallesine ‘Şehitler parkı yapıldı. O yörede gerekli olan ve ismine de aynı mahallede oturan şehit isimlerinin verildiği bu parkımızın içerisinde yer olmasına karşın iki odalı bir tuvalet yapılmadı.
Akşamları çocuklarını oyun alanına getiren aileler, kendileri de oturup hem dinleniyor, hem de çocuklarını izliyorlar. Ancak tuvaleti olmayan Yediocak mahallesindeki Şehitler parkı’na böylesi bir eksiklik hiç ama hiç yakışmıyor.
Mehmet Akif Ersoy mahallesindeki parka bakıyoruz. Muhtarlık binası da parkın içerisinde bulunuyor. Bunun hemen yanında park içerisine tuvalet yapılmış, ancak kapıları kilitli. Muhtarın gündüzleri geldiği günlerde kapılarının açık tutulduğu bildiriliyor. Cumartesi ve Pazar günleri ve akşamları Muhtar olmayınca tuvaletin kapılarına neden kilit vuruluyor?
Böylesi bir soru karşısında, tuvaletin musluklarının ve ampüllerinin çalındığı söyleniyor. Hırsızlık olayları nedeniyle akşamları kapılar kilitleniyormuş.
Hırsızlık olayları her an ve her saat yaşanıyor Osmaniye’de. Son zamanlarda hırsızlık olaylarının sayılarını bile gündelik olarak hesap edemez duruma geldiğini söylüyor insanlarımız.
Hırsızlık olayları kapıları kilitli olan ev ve işyerlerinde bile yaşanıyor. Tuvaletin musluklarını ve ampüllerini sökecekler dile akşamları kapılarına kilit vurulması bence doğru bir davranış olamaz.
Parklar denildiğinde yine aklıma Kıbrıs şehidi Albay Halil İbrahim Karaoğlanoğlu Parkı geldi. Bu parkımızın bir önceki Belediye döneminde levhası vardı. Şimdiki Belediye döneminde bu parkımızın ismi yerinden söküldüğü gibi yerine yenisi asılmadı.
Bu parkımızın adı değişti de bizim mi haberimiz olmadı? Kentin orta yerinde ve her ilden insanların gelip oturduğu bu parkımızın isminin olmaması ve Osmaniye’de levhası olmayan ilk parkımıza bunu yakıştırıyorsanız, yöneticilerden özür dilerim. Yakıştıramıyorsanız, levhasını yazdırıp astırmalısınız. Saygılarımla…
