Sanatkar olmak, olabilmek, sanatın inceliklerini öğrenmek ve hayata geçirmek, ortaya bir sanat eserini çıkarmak için insanlar gerektiği önemi harcamaktan uyuşuk yaşam içerisinde duruyorlar.
Yıllardır Osmaniye’nin gelişip kalkınması adına, bu kentte yaşayanların bu kentteki esnaftan alış veriş yapmalarını, paramızın da kenti kentimizde kalması için uğraş verdim, yazılar yazdım.
Başınıza bir olumsuz olay gelmediğinde bunu açık olarak göremiyorsunuz. Bizler her ne kadar kentimizin esnafını düşünüp, milliyetçi bir anlayış sergilesek te, bunu bazı esnafımızın hak etmediğini düşünüyorum.
Örneğin Osmaniye Sanayi sitesine gittiğinizde arabanıza bir parça alacaksınız, bulamayabiliyorsunuz. Bulduğunuzda ise fiyatının oldukça farklı olduğuna tanık olabiliyorsunuz. Malını satmak istemezcesine tavırlar takınan, pazarlık yapmak isteyen müşterisine ‘kovarcasına’ hareket eden, parası çıkışmadığında da ‘git üzerini tamamla gel de öyle vereyim’diyenlere bile rastlayabiliyorsunuz.
Yedek parça esnafında bunlar yaşanırken, tamircilerin ise yanına yaklaşan bin perişan olabiliyor.
Arabanızı tamir için götürüyorsunuz, modeli tamirci için önemli değil, ‘yaparım’diyor. Veriyorsunuz tamire, birkaç gün sonra elinize bir liste tutuşturuyor, parçaların parası, bir de kendi el emeği borcunuzu ödeyip çıkıyorsunuz, daha sanayi sitesinin yollarından ayrılmadan arabanızda yeni hatalar olduğuna tanık olabiliyorsunuz. Tamirci, tamir ettiğini sanarak, sağlam yerini bile bozabiliyor.
Yeniden getiriyorsunuz, hatasını kabul etmiyor, bir de sizi suçlayabiliyor. Parasını alırken elini açan ve başını dik tutan bazı tamirciler, eksik ve hatalarınızı söylediğinizde başını öne eğiyor, avuçlarını ovmaya başlıyor.
Birkaç yeri ile uğraşıp yaptığını söylüyor, yine sanayiden ayrılıyorsunuz, bir iki kilometre sonrasında arabanızda yeni bir sorun ortaya çıkıyor. Tamirciye telefon açıyorsunuz, hatasını anlamışcasına telefona çıkmıyor.
Birkaç aradıktan sonra yanınızdaki arkadaşınız telefonu ile arıyorsunuz, tamirci telefonu açıyor. Yeni tamirden aldığınız arabanın yolda kaldığını gelip almasını istiyorsunuz, bu kez işinin olduğunu söyleyebiliyor.
Sanayiden çıkıp iki kilometre uzaklaşmadan arıza yapan arabanızı yeniden sanayiye getirebilmek için sıcak havada terlerinizle ve stresinizle baş başa kalabiliyorsunuz.
Osmaniye sanayi esnafının bu ve benzeri davranışları, sanatkar olamayışları nedeniyle çevre il ve ilçelere arabalarını götürenlere kızmıyorum ve kızmayacağım bundan sonra.
Eline birkaç tornavida, pense, anahtar alarak oto tamirciliği yaptığını sananları tek tek kontrol edip, hangisinin sanatkar olduğunu anlayabilmek te zor. Bir kez başınıza gelecek, darbe yiyeceksiniz öğreneceksiniz.
Bununla da kalsa, bir başka tamirciye gittiğinizde o da nazlanıyor, kendisine neden getirilmediğini, kendisinin çok iyi bir usta olduğunu söylese de, al birini, vur diğerine sönünü anımsayabiliyorsunuz.
Alın teri akıtarak, şu sıcak havalarda otomobillerin altına girip el ve ayaklarınızı yağlarla kirleterek çalıştığınız işinizi sağlam ve sağlıklı yapsanız da, akıttığınız o alın terinin karşılığında aldığınız parayı da helal olarak harcayabilseniz ne kadar iyi olacaktır.
Bizler de Osmaniye sanayi esnafı ile o zaman gurur duyabileceğiz. Saygılarımla…
Yıllardır Osmaniye’nin gelişip kalkınması adına, bu kentte yaşayanların bu kentteki esnaftan alış veriş yapmalarını, paramızın da kenti kentimizde kalması için uğraş verdim, yazılar yazdım.
Başınıza bir olumsuz olay gelmediğinde bunu açık olarak göremiyorsunuz. Bizler her ne kadar kentimizin esnafını düşünüp, milliyetçi bir anlayış sergilesek te, bunu bazı esnafımızın hak etmediğini düşünüyorum.
Örneğin Osmaniye Sanayi sitesine gittiğinizde arabanıza bir parça alacaksınız, bulamayabiliyorsunuz. Bulduğunuzda ise fiyatının oldukça farklı olduğuna tanık olabiliyorsunuz. Malını satmak istemezcesine tavırlar takınan, pazarlık yapmak isteyen müşterisine ‘kovarcasına’ hareket eden, parası çıkışmadığında da ‘git üzerini tamamla gel de öyle vereyim’diyenlere bile rastlayabiliyorsunuz.
Yedek parça esnafında bunlar yaşanırken, tamircilerin ise yanına yaklaşan bin perişan olabiliyor.
Arabanızı tamir için götürüyorsunuz, modeli tamirci için önemli değil, ‘yaparım’diyor. Veriyorsunuz tamire, birkaç gün sonra elinize bir liste tutuşturuyor, parçaların parası, bir de kendi el emeği borcunuzu ödeyip çıkıyorsunuz, daha sanayi sitesinin yollarından ayrılmadan arabanızda yeni hatalar olduğuna tanık olabiliyorsunuz. Tamirci, tamir ettiğini sanarak, sağlam yerini bile bozabiliyor.
Yeniden getiriyorsunuz, hatasını kabul etmiyor, bir de sizi suçlayabiliyor. Parasını alırken elini açan ve başını dik tutan bazı tamirciler, eksik ve hatalarınızı söylediğinizde başını öne eğiyor, avuçlarını ovmaya başlıyor.
Birkaç yeri ile uğraşıp yaptığını söylüyor, yine sanayiden ayrılıyorsunuz, bir iki kilometre sonrasında arabanızda yeni bir sorun ortaya çıkıyor. Tamirciye telefon açıyorsunuz, hatasını anlamışcasına telefona çıkmıyor.
Birkaç aradıktan sonra yanınızdaki arkadaşınız telefonu ile arıyorsunuz, tamirci telefonu açıyor. Yeni tamirden aldığınız arabanın yolda kaldığını gelip almasını istiyorsunuz, bu kez işinin olduğunu söyleyebiliyor.
Sanayiden çıkıp iki kilometre uzaklaşmadan arıza yapan arabanızı yeniden sanayiye getirebilmek için sıcak havada terlerinizle ve stresinizle baş başa kalabiliyorsunuz.
Osmaniye sanayi esnafının bu ve benzeri davranışları, sanatkar olamayışları nedeniyle çevre il ve ilçelere arabalarını götürenlere kızmıyorum ve kızmayacağım bundan sonra.
Eline birkaç tornavida, pense, anahtar alarak oto tamirciliği yaptığını sananları tek tek kontrol edip, hangisinin sanatkar olduğunu anlayabilmek te zor. Bir kez başınıza gelecek, darbe yiyeceksiniz öğreneceksiniz.
Bununla da kalsa, bir başka tamirciye gittiğinizde o da nazlanıyor, kendisine neden getirilmediğini, kendisinin çok iyi bir usta olduğunu söylese de, al birini, vur diğerine sönünü anımsayabiliyorsunuz.
Alın teri akıtarak, şu sıcak havalarda otomobillerin altına girip el ve ayaklarınızı yağlarla kirleterek çalıştığınız işinizi sağlam ve sağlıklı yapsanız da, akıttığınız o alın terinin karşılığında aldığınız parayı da helal olarak harcayabilseniz ne kadar iyi olacaktır.
Bizler de Osmaniye sanayi esnafı ile o zaman gurur duyabileceğiz. Saygılarımla…
